HALA ANLATACAK HİKAYESİ VAR

Punk ozanı Patti Smith, hikâyesi bol yeni albümü 'Banga'da 'şiirsel' ağırlığa rağmen müzikal ruhunu kaybetmediğini gösteriyor.

Patti Smith, ‘Banga’ adlı 11. stüdyo albümünü yayımladı. Bu, ‘Twelve’ adlı ‘cover’ albümünü saymazsak 2004’ten beri çıkardığı ilk stüdyo çalışması. İlk andan itibaren ‘hikâyesi bol’ olduğunu hemen anlayabileceğiniz, biraz ‘mesai’ harcayıp, ‘sindirilmesi gereken’ bir albüm. Ama bundan daha önemlisi 60’larında olmasına rağmen, Smith’in yüksek enerjisini hissedebileceğiniz türden bir ‘deneyim’ denebilir. Geçen sene New York’ta bulunan Jimi Hendrix’in meşhur stüdyosu Electric Lady Studios’da kaydedilen ‘Banga’ 12 parçadan oluşuyor. Patti Smith’in hayal ve gözlemlerini barındıran albümde, farklı hikâyelere sahip şarkıların hemen hemen hepsinin ilham kaynağı tanıdık isimler. Açılış parçası ‘Amerigo’nun çıkış noktası kâşif Amerigo Vespucci mesela. ‘This is The Girl’,Amy Winehouse ’dan esinlenerek yazılmış... Smith, ‘Maria’yı, 2011’de hayatını kaybeden Maria Schneider için yazmış. ‘Nine’, Johnny Depp ’e hediye olarak düşünülmüş bir şarkı. ‘Tarkovski’, tahmin edileceği gibi Rus yönetmen Andrei Tarkovski’ye göndermeler içeriyor. ‘Fuji-san’, 2011’de Japonya ’daki tsunamide hayatını kaybedenlere ithaf edilmiş. Albümün en uzun ve ‘zor’ parçalarından ‘Constantine’s Dream’ ise Piero della Francesca’nın bir eserinden esinlenilmiş. Albümün kapanışını, sonu çocuk korosuyla zenginleştirilmiş bir Neil Young cover’ı yapıyor: ‘After the Gold Rush’… 

Patti Smith’in aslında ‘şiirsel’ yönünün ağır basmasına rağmen, müzikal olarak da ‘eski’ ruhunu kaybetmediğini görmek çok sevindirici. Bunu albümün ‘geç yaşta’ çıkarılmış olmasına bakarak sadece ‘saygı’ anlamında söylenmediğini ‘samimiyetle’ vurgulamak iyi olur. ‘Amerigo’, ‘This is the Girl’, ‘Seneca’, ‘Nine’ Patti Smith’in bestelerinin derinliğini, tutarlı ve nefis düzenlemeleriyle duyabileceğiniz keyifli parçalar. ‘April Fool’ ve ‘Banga’ akılda kalacak, albümün geneline göre en yüksek tempolu şarkılardan. ‘Mosaic’ ve ‘Costantine’s Dream’ albümün en çarpıcı iki çalışması… 

Ancak bütün bunlara rağmen genel olarak bakıldığında parçaların çok da akılda kalıcı olmadığını da eklemek iyi olur. Smith’in birçoklarına göre ‘Horses’dan sonra en ‘başarılı’ olan bu albümü, özellikle ‘poetik’ tavrıyla Patti Smith severleri çok mutlu edebilecek nitelikte. Ancak eğer bugüne kadar ‘sivri’ vokali ve ‘ozan’ kişiliğine ısınmadıysanız ‘Banga’ da Patti Smith’i sevmenize yol açmayacaktır muhtemelen. Sadece yaş/performans değerlendirmesi yapacak olursanız, ‘tam puan’ı hak eden bir çalışma olduğunu söylemeden geçmemek lazım.

(Radikal)