6 Temmuz 2012 Cuma

KARANLIKLAR ÜLKESİNDE BİR IŞIK: AZİZ NESİN


Türkiye'de aydın olmanın sorumluluğu nedir? Bu soruya verilecek cevap önemli ve çok çeşitli olur muhakkak. Hele bir de bizim gibi gerici fikirlerin çok etkili olduğu ülkelerde dahada önemli verilecek cevap. Siz cevapları düşüne durun, biz kendi cevabımızı verelim ya da örneğimizi. Bu ülkede bir aydın tarifi yapılacaksa bu tarife en uygun insan AZİZ NESİN'dir. Aydın olmanın getirdiği sorumlulukla, gördüğü işkencelere, baskılara, tutuklamalara hatta yakılmak istenmesine rağmen bu toprakları asla terk etmemiştir. Hep aydınlık bir Türkiye için mücadele etmiştir. Ne korkmuştur, ne de sözünü sakınmıştır. Soyadı kanunu ilk çıktığı zamanlar herkes kendini görmek istediği şekilde soyadları belirliyormuş. Güçsüzler güçlü, çirkinler güzel... Aziz Nesin ise ne olduğunu asla unutmamak için soyadının Nesin olmasını istemişti. Daima kendine 'nesin?' diye sormak ve aslını hatırlamak için. O durduğu yeri hiç terk etmedi, geri çekilmedi, hep direndi ve mücadele verdi. Bizler de bu karanlık ülkede bir aydınlanma olan üstat AZİZ NESİN'i aramızdan ayrılışının 17. yılında saygıyla anıyoruz...  
KALDIRIM

AZİZ NESİN'İN HAYATI...


20 Aralık 1915'de, İstanbul Heybeliada'da doğan Aziz Nesin, 1925'de İstanbul Süleymaniye'de "Kanuni Sultan Süleyman İptidai Mektebi'nin 3. sınıfına girdi. Okulun adı daha sonra İstanbul 7. İlkokul olarak değiştirildi. 1935'de Kuleli Askeri Lisesi'ni bitirip Harp Okulu'na geçti. 1937'de Ankara'da Harp Okulunu bitirip asteğmen oldu.

Savaş Yılları
2. Dünya Savaşı yıllarında iki yıl Trakya'da çadırlı ordugahta görev yapan Nesin, 1942'de Erzurum Müstahkem Mevkii İstihkam Taburu Bölük Komutanlığı'na atandı. Bir bomba kazasında yaralandı. Erzincan'da depremde yıkılmış olan ordu cephaneliğinin boşaltılmasıyla görevlendirildi. Nesin, 1944'de Ankara'da Harp Okulu'nda açılan ilk tank kursuna katıldı. 1944'te Zonguldak'ta uçaksavar top mevzileri yaptırmakla görevlendirildi. 

Gazeteci ve Yazar Nesin
Nesin, 1945'de askerlikten ayrıldıktan sonra Karagöz gazetesinde ve Yedigün dergisinde redaktörlük ve yazarlık yaptı, profesyonel olarak yazarlığa başladı. Ayı yıl Tan gazetesinde köşe yazarlığına başladı. 4 Aralık'ta tek parti iktidarı üniversite gençlerine Tan gazetesini yaktırdı. Aynı yıl, ilk bağımsız yapıtı olan "Parti Kurmak Parti Vurmak" adlı 16 sayfalık broşürü yayımlandı. 

Marko Paşa ve İlk Dava
1946 yılında, Sabahattin Ali ile birlikte Marko Paşa ve süreği olan gülmece gazetelerini çıkaran Nesin, 1947'de Bursa'ya sürgün edilerek gözaltında tutuldu. 1948'de ikinci kitabı olan "Azizname" adlı taşlama kitabını çıkardı. Bu kitap için İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde dava açıldı. 4 ay tutuklu olarak süren dava sonunda aklandı.

1949'da İngiltere Prensesi Elizabeth, İran Şahı Rıza Pehlevi ve Mısır Kralı Faruk Ankara'daki elçilikleri aracılığıyla Türkiye Dışişleri Bakanlığı'na resmen başvurarak, bir yazısında kendilerini aşağıladığı savıyla aleyhine dava açtılar. 6 ay hapse mahkum edildi ve ceza infaz edildi.

5-6 Eylül'ün Müsebbibi
1952'de İstanbul'da yeni kurulmaya başlanan Levent'te bir dükkan kiralayarak Oluş Kitabevi'ni açan Nesin, sabahları Levent'teki evlere gazete dağıtıyordu.

Ancak, iki küçük çocuğuyla birlikte Levent'teki kitabevinden geçimini sağlayamayınca, 1953'de Beyoğlu'nda Bursa Sokağı'ndaki yeni yapılmış hanın bir odasında "Paradi Fotoğraf Stüdyosu'nu bir ortağı ile birlikte kurdu.

1955'de 6-7 Eylül faciası olarak tarihimize gelen İstanbul'daki azınlıkların ev ve dükkanlarının korkunç yıkımına suçlu aranmaya başlanmıştı. Aziz Nesin de suçlu olarak Sıkıyönetimce tutuklandı.

Köşe Yazarlığı, Uluslararası Başarı
1955'de Halil Lütfü Dördüncü'nün "Yeni Gazetesi"nde köşe yazarlığına başlayan Nesin, 1956'da İtalya'da (Bordighera'da) yapılan uluslararası gülmece yarışmasında birincilik ödülü olan Altın Palmiye'yi "Kazan Töreni" adlı öyküsüyle kazandı. Nesin, 1957 yılında da aynı yarışmada, aynı ödülü "Fil Hamdi" adlı öyküsüyle ikinci kez kazandı. Kazandığı ilk Altın Palmiye'yi, 1960 yılında devlet hazinesine bağışladı.

Nesin, 1961'de Tanin Gazetesi'nde köşe yazarlığına başladı, aynı yıl Zübük adlı haftalık bir gülmece gazetesi çıkarmaya başladı. 1962'de sahibi bulunduğu Düşün Yayınevi, anlaşılamayan bir nedenle bir gece yandı. 

İlk Yurtdışı Seyahati
1965 yılında, elli yaşındayken ilk kez pasaport alabildi ve yurtdışına çıktı. Berlin ve Weimar'daki Antifaşist Yazarlar Toplantısı'na davetli olarak katıldı. Altı ay süren bu ilk yurtdışı gezisinde, Polonya, Sovyetler Birliği, Romanya ve Bulgaristan'a gitti. 

Nesin, 1966'da Bulgaristan'da yapılan uluslararası gülmece yarışmasında birincilik ödülü olan Altın Kirpi'yi "Vatani Vazife" adlı öyküsüyle kazandı. 1968'de Milliyet Gazetesi'nin açtığı Karagöz oyunu yarışmasında "Üç Karagöz" oyunuyla birincilik ödülü aldı.

1969'da Moskova'da yapılan uluslararası gülmece yarışmasında "İnsanlar Uyanıyor" adlı öyküsüyle Krokodil birincilik ödülü, 1970'de de Türk Dil Kurumu'nun oyun ödülünü "Çiçu" adlı oyunuyla kazandı.

Nesin Vakfı Kuruluyor
1972'de kimsesiz çocukları yetiştirmek için Nesin Vakfı'nı kurdu. 1974'de Asya-Afrika Yazarlar Birliği'nin Lotus ödülünü kazanan Nesin, 1975 Lotus ödülünü almak için Filipinler'in başkenti Manila'da yapılan törene katıldı.

Nesin, 1976'da Bulgaristan'da Gabrovo kentinde düzenlenen gülmece kitabı uluslararası yarışmasında birinciliği elde ederek Hitar Petar ödülünü kazandı. 

1977'de Türkiye Yazarlar Sendikası Başkanı seçilen Nesin, 1978'de "Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz" adlı romanıyla Madaralı roman ödülünü kazandı.

1982 yılında, Vietnam'daki Asya-Afrika Yazarlar Birliği toplantısından dönüşte Moskova'da kalp hastalığından hastaneye kaldırılan Nesin, "Kalp Hastalıkları Araştırma Merkezi"nde bir ay kalarak tedavi gördü.

1983'de Amerika Birleşik Devletleri'nde Indiana Üniversitesi'nin düzenlediği uluslararası toplantıya çağrılan Nesin, pasaportu geri alındığı için bu toplantıya katılamadı.

"Halkın Seçtiği Yazar"
20 Aralık 1984'de Şan Sinema Salonu'nda 70. doğum günü töreni yapıldı. 1984'de Aydınlar Dilekçesi girişiminde bulundu. 1985'de Ekin A.Ş'nin kurulması girişiminde bulundu. Aynı yıl, İngitere'de PEN Kulüp onur üyeliğine seçildi ve TÜYAP'ın düzenlediği "Halkın Seçtiği Yılın Yazarı" ödülünü kazandı.

Nesin, 1989'da "Demokrasi Kurultayı"nın toplanmasında etkin görev aldı ve oluşturulan "Demokrasi İzleme Komitesi"nin iki başkanından biri oldu. Aynı yıl, Sovyet Çocuk Fonu'nun ilk kez verilen "Tolstoy Altın Madalyası"na değer görüldü.

19 Mart 1990'da Ankara Sanat Kurumu'nda 75. yaşını kutlayan Nesin, 2 Temmuz 1993'de Pir Sultan Abdal etkinliklerine katılmak üzere Sivas'a gitti. 37 aydının yaşamını yitirdiği Madımak Oteli katliamından kurtuldu. 5 Temmuz 1995'de Çeşme'deki imza günü sonrasında saat 01.05'de öldü.


AZİZ NESİN'İN EDEBİ YAŞAMI...

Yazın yaşamına, askerken, “Vedia Nesin” takma adıyla “Yedigün” dergisine yazdığı aşk şiirleriyle başladı. Bunu, Ankara’da çıkan “millet” ve “yeni Adam2 dergilerinde yayımladığı öyküleri izledi (1943-44).

Askerlikten ayrılınca, Aziz Nesin imzasıyla “Yedigün” dergisinde şiirler, başka imzalarla magazin öyküleri yazdı. Bir süre “Karagöz” gazetesini yönetti. 1945’te girdiği “Tan” gazetesinde fıkra ve röportajlar yayımladı. Sekiz sayı çıkan “Cumartesi” adlı bir magazin dergisini yönetti. Bir süre “Vatan” gazetesinde çalıştı. Bu dönem, Sabahattin Ali ve Rıfat Ilgaz ile birlikte siyasi gülmece dergisi olan “Markopaşa”yı çıkardı. Dergi birçok kez kapanınca, yayınını bir dizi yeni adlarla (“Malum Paşa”, “Merhum Paşa”, “Ali Baba”, “Bizim Paşa”, Hür Markopaşa”, “Medet”, “Baştan”, “Yeni Baştan”) 27 temmuz 1950’ye değin sürdürdü. Toplam 5,5 yıllık hapis cezasından sonra (1951), bir daha dönmemek üzere Babıali’den ayrıldı. 

1954’te “Akbaba” dergisinde çalışmaya başladı. Bu tarihten sonra, değişik takma adlarla “Akbaba”, “Dolmuş”, (1955); “Yeni Gazete” (1957), “Akşam” (1958), “Tanin” (1960), “Günaydın” (1969), “Aydınlık” (1993) gibi dergi ve gazetelerde gülmece öyküleri, röportajlar yayımladı, fıkra yazarlığı yaptı, başyazılar yazdı. Çağdaş Türk edebiyatının en verimli kalemlerinden biri durumuna geldi.

İtalya’da üst üste iki yıl Altın Palmiye (1956,1957); Bulgaristan’da Altın Kirpi, Hitar Petar (1966,1977); SSCB’de Krokodil (1969); Asya -Afrika Yazarlar Birliği’nce Lotüs (1975) ödüllerini aldı. 1969’da Karagöz’ün Kaptanlığı-Berberliği-Antrenörlüğü ile Karacan Armağanı’nı;1970’te Çiçu ile Türk Dil Kurumu Tiyatro Ödülü’nü; Pırlatan Bal oyunuyla Arkın Çocuk yazını ödülleri ikinciliğini (1974) aldı. Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz romanıyla 1978 Madaralı Roman Ödülü’nü kazandı.Vakıf adına 1976’dan 1985’e kadar Edebiyat Yıllığıçıkardı. Yapıtları otuzu aşkın yabancı dile çevrildi. Oyunları on yabancı ülkede sergilendi. 

Sanatı
Yazın yaşamına yoğun biçimde girdiği yıllar, Tek Parti yönetiminin baskı dönemine rastlar. Özellikle yazarlığının belirleyici yanını oluşturacak olan gülmece türündeki ilk ürünlerini bu yıllarda verdi.

İkinci Dünya Savaşı’nın Avrupa’yı saran etkisi, kısa sürede ülkenin ekonomik ve sosyal yapısına da yansıyacaktır. Bu değişim/etkilenme aşamasında, savaşın doğurabileceği sonuçlar üzerine, ülke içinde alınan ekonomik ve siyasal önlemler, yönetime karşı, toplumun değişik kesimleri üzerinde olumsuz tepkiler doğuracaktır. Gittikçe artan baskılar karşısında, Tek Parti yönetimine karşı duyulan tepkilerin yoğunlaştığı bir ortamdır bu.

Edebiyat alanında ise, Sabahattin Ali’nin öncülüğünü yaptığı toplumsal gerçekçi çizgide ürünler verilmektedir. Diğer yanda da Sait Faik, toplum içindeki bireyin sorunlarına yönelerek yeni bir öykü anlayışı geliştirmiştir. Ülkenin toplumsal sorunlarını dile getirmeyi amaç edinen bir kuşağın oluşum yıllarıdır.

Aziz Nesin ilk ürünleriyle bu yönelimin içinde yer alan bir yazar görünümündedir. İlk öykülerini yayımladığı yıllar, gerçekçilik yolundaki Türk edebiyatının verimli olduğu dönemdir. 1900’lü yılların başlarında ilk ürünlerini veren kuşağın ustalaşmaya yöneldiği bu yıllarda şiir, öykü ve gazete fıkracılığı onun yazarlığının hazırlık dönemini oluşturur. Aziz Nesin, bu süreçte ve sonrasında gazete ve dergilerde yazdığı yazılarla geniş bir okur kitlesine seslenebilmiştir.

Türk gülmece edebiyatının çağdaşlaşma dönemi, Aziz Nesin’in Sabahattin Ali ile birlikte çıkardıkları “Markopaşa” dergisiyle başlar. Aziz Nesin, bu dönemdeki öncü çabasının süreğinde verdiği ürünleriyle, Batı etkisinde gelişen gülmece anlayışını yıkmıştır. Ulusal gülmece geleneğini bugüne bağlayarak çağdaş anlamda bir bileşime varıp, her kesimden okur kitlesine seslenebilmiştir. Geliştirdiği teknik, anlatım biçimi ve tematik zenginlikle çağdaş Türk gülmece edebiyatının etkileyici kaynağı olduğu gibi, yeni bir gülmece anlayışının gelişmesine de öncülük etmiştir.

Öykücülüğü
“Markopaşa” dergisiyle başlayan ve 1951’e değin ki süreyi kapsayan gülmece öykücülüğünün ilk evresi, onun yazarlığının da hazırlık dönemini oluşturur. Kendini tümden yazın uğraşısına verdiği 1954 sonrası, öykülerinde “çağdaş Türkiye’nin toplumsal topoğrafyasını vermeye” yönelir. Öykücülüğünün üçüncü evresinde (1957 sonrası), yeni biçim denemeleriyle öykücülüğünü gelişkin, yenileyici bir düzeye getirdiği gibi, çağdaş Türk gülmece öykücülüğüne de yeni açılımlar kazandırır. Öykücülüğünün bu evresinde yayınladığı il ‘masallar’ kitabı, bu yöneliminin ilk örnekleridir. Ülkenin toplumsal ve siyasal baskı ortamında yazmaya yöneldiği öykülerinde (masallarında) sözlü anlatı geleneğinden yararlandı. Öykücülüğünün bu evresinde belirgin olan ‘masal temi’yle, ülkenin günlük siyasal olaylarını, toplumsal bozuklukları eleştirel bir yaklaşımla etkileyici bir biçimde yansıttı. Öykülerinde “soyutlama ve genelleme”ye yönelişinin uzantısı olan olgunluk dönemi, öykücülüğünün dördüncü evresini oluşturur. Bir yanda halk hikayeciliğinin, özellikle meddah geleneğinin, anlatım olanaklarından yararlanarak çağdaş anlamda bir gülmece öyküsü anlatım tekniği geliştirdi. Bu bileşim, onu çağdaşları arasında bu türün etkileyici, öncü bir kişiliği durumuna getirdi. Büyük Grev, onun bu döneminin yetkin ürünleri toplamını içerir.

Yapıtlarında toplumun geniş bir kesiminin sorunlarını dile getirerek, yaşamı bütün yönleriyle yansıtma ereğini güder. Toplumsal gerçekçi yönelimi, ülkenin toplumsal değişim süreçlerini ve bu değişim içindeki insanın konumunu saptamaya yöneliktir. Toplumsal yapıdaki aksaklıkları, bunların güncel yaşamlara yansıyışını; bu bağlamda, insanların birtakım özelliklerini humour yüklü bir anlatımla yansıtarak, geniş bir toplum panoraması çizdi.

Toplumun her kesiminden, her yöresinden insanı; yaşanılan düzenin olumsuzlukları, çelişkileri, bozukluklarıyla yansıtır. Küçük insanların ezilmişliklerini, toplumsal dengesizlikler içinde oradan oraya sürüklenmişliklerini, haksızlıklara uğramışlıklarının dramını gülünç yanlarıyla sergileyerek insan ve toplum düzeninin eleştirisini yapar. Nesin, bu gerçekliklere yönelirken, eleştirel tavrının ibresini insanın daha iyi bir yaşam sürmesinden yana tutar..Onun eleştirileri salt toplum düzeninin bozuk yanlarına yönelik değildi. Kişilerin olumsuzluklarını, yanlışlıklarını, eksikliklerini de göstererek uyarıcı, etkileyici ve yönlendirici bir çaba güder. Şu yapıtları, bu çabasının en belirgin örnekleri arasında yer almaktadır: Memleketin Birinde, Hoptirinam, Namus Gazı, Zübük, Gol Kralı,Düdükçülerle Fırçacıların Savaşı, Surname, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz, Büyük Grev..

Toplumsal gerçeklikleri yansıtmada yergisel gülmeceye başvurması onun sanatının etkileyici yanını oluşturmaktadır. Bunu, “gülerken düşündürme” amacıyla bütünleştirir. Bu öykü, roman ve oyunlarının çıkış noktasını oluşturan öğedir.

Nesin, çoğunlukla halktan kişileri konu edinir. Anlatısında olay’dır ön planda olan. Kişiler bu örgüye uygun biçimde verilir. Buradan hareketle kurar öyküsünü. Yapıtlarında kişi ve tema zenginliği vardır. Bunlarla birlikte etkileyici bir dil evreni de kurmuştur. Özellikle öykülerinde yer yer halkın konuştuğu dile başvurması, toplumun değişik kesimlerinden anlattığı insanların dünyalarıyla gelen bir özellik taşır. Kullandığı bu dil, gerçekliklerini yansıttığı kişilerin dünyasını, psikolojik yapısını sergileyen önemle bir üslup özelliğine dönüşür onun anlatısında.

Romancılığı
Romanlarının başlıca temasını yine toplumun aksak yanları, halkın güncel yaşamında süregenleşen çelişkiler oluşturur. Geniş bir kesimi yaşadığı ortam, ilişkileri, sorunları ekseninde panoramik bir bakışla yansıtır. Toplumsal yergi, gülmece romancılığının başat öğesidir. Yansıttığı gerçeklikleri sergilerken belirgin tiplemeler çizer. Romanındaki tezi, bu doğrultuda, ‘tip’in kişiliğyile sergiler. Zübük, Gol Kralı, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz romanları Türk edebiyatında gülmece romanının başarılı örnekleri olarak nitelendirilir. İdam cezasının insan haklarına aykırı bir uygulama olduğunu hicveden Surname ise, konu ve anlatım biçimi bakımından çağdaş Türk romancılığında önemli bir yere sahiptir. Nesin; Batı romanı ile Osmanlı anlatı geleneğinden yararlanarak vardığı bileşim ve savunduğu tezle Türk romanına yeni açılımlar kazandırmıştır.

Oyun Yazarlığı
Aziz Nesin, tiyatro çalışmalarına 1939’da başladı. Birtakım denemelerinden sonra, ilk oyunu Biraz Gelir misiniz? İ 1958’de yayınladı. Oyunlarında toplumsal yapıdaki bozukluklardan hareket ederek, taşlama ve yergi yoluyla toplum düzenini eleştirir. Toplumun bu bozuk yapılanışı içindeki insanın dramını humour yüklü bir anlatımla, yer yer de karamizah düzeyinde sergiler. Bu bağlamda insanlığın evrensel sorunlarına da değinir. Bireyin topluma karşı sorumlulukları, bu uğurdaki savaşımı (Biraz Gelir misiniz?, Bir Şey yap Met); toplumla uyuşmazlığı (Toros Canavarı); yalnızlığının umutsuzluğu (Çiçu); cinsel baskı altındaki kişilerin değişik konumlardaki yönelimleri (Hadi Öldürsene Canikom, Hakkımı Ver Hakkı); devlet kurumlarının kişi haklarını yoksayıcı bürokratik çalışması (Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz); sömürü düzeninin işleyişi (Düdükçülerle Fırçacıların Savaşı) oyunlarının başlıca temalarını oluşturur. Nesin, geleneksel Türk tiyatrosunun kaynaklarına yönelerek, bu alanda yazdığı üç Karagöz oyunuyla çağdaş Türk tiyatrosuna yeni açılımlar kazandıran denemeler yaptı.

Şiirleri
Son dönem yayınladığı şiirlerinde özyaşamsal öğelerin ağır bastığı gözlendi.Sanaçının dünyasına, içsel serüvenine, yaşama tanıklıklarının izleklerinin yoğunluğuyla dikkati çeken ürünlerdi bunlar da.


BİR DÜZYAZI USTASI OLARAK AZİZ NESİN

YAPITLARI:

Öykü:

Geriye Kalan, 1948; İt Kuyruğu, 1955; Yedek Parça, 1955; Fil Hamdi, 1955; Damda Deli Var, 1956; Koltuk, 1957; Kazan Töreni, 1957; Toros Canavarı, 1957; Deliler Boşandı, 1957; Mahallenin Kısmeti, 1957; Ölmüş Eşek, 1957; Hangi Parti Kazanacak, 1957; Havadan Sudan, 1958; Bay Düdük, 1958; Nazik Alet, 1958; Gıdı Gıdı, 1959; Aferin, 1959; Kördöğüşü, 1959; Mahmut ile Nigar, 1959; Gözüne Gözlük, 1960; Ah Biz Eşekler, 1960; Yüz Liraya Bir Deli, 1961; Bir Koltuk Nasıl Devrilir, 1961; Biz Adam Olamayız, 1962; Sosyalizm Geliyor Savulun, 1965; İhtilali Nasıl Yaptık, 1965; Rıfat Bey Neden Kaşınıyor, 1965; Yeşil Renkli Namus Gazı, 1965; Bülbül Yuvası Evler, 1968; Vatan Sağolsun, 1968; Yaşasın Memleket, 1969; İnsanlar Uyanıyor, 1972; Büyük Grev, 1978; Hayvan Deyip Geçme, 1980; Yetmiş Yaşım Merhaba, 1984; Kalpazanlık Bile Yapılamıyor, 1984; Maçinli Kız İçin Ev, 1987; Nah Kalkınırız, 1988; Gözünüz Aydın Efendim, 1998

Roman:

Kadın Olan Erkek, 1955; Gol Kralı Sait Hopsait, 1957; Erkek Sabahat, 1957; Saçkıran, 1959; Zübük, 1961; Şimdiki Çocuklar Harika, 1967; Tatlı Betüş, 1974; Surname, 1976; Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz, 1977; Tek Yol, 1978.

Oyun:

Biraz Gelir misiniz, 1958; Bir Şey Yap Met, 1959; Toros Canavarı, 1963; Düdükçülerle Fırçacıların Savaşı, 1968; Çiçu, 1970; Tut Elimden Rovni, 1970; Hadi Öldürsene Canikom, 1970; Beş Kısa Oyun, 1979; Üç Karagöz, 1969; Pırtlatan Bal, 1976; Başarılarımı Karıma Borçluyum,....

Anı/Özyaşam:

Bir Sürgünün Hatıraları, 1957; Böyle Gelmiş Böyle Gitmez, Cilt: I/ Yol, 1966; Poliste, 1967; Böyle Gelmiş Böyle Gitmez, Cilt:II, Yokuşun Başı, 1976; Benim Delilerim, 1984; Salkım Saçak Asılacak Adamlar, 1987; Rüyalarım Ziyan Olmasın, 1990; Böyle Gelmiş Böyle Gitmez, Cilt:III, Yokuş Yukarı, 1996

Günce/Mektup:

Aziz Nesin-Tahsin Saraç Mektuplaşmaları, 1995; Aziz Nesin-Ali Nesin Mektuplaşmaları, (Dört cilt:), 1994-1995; Mum Hala (günce), 1996; Aziz Nesin-Meral Çelen Mektuplaşmaları, 1998; Aziz Nesin-Saliha Scheinhrdt, Mektuplar, 1999.

Masal:

Memleketin Birinde, 1958; Hoptirinam, 1960; Uyusana Tosunum, 1971; Aziz Dede’den Masallar,

Fıkra/Deneme:

Nutuk Makinası, 1958; Az Gittik Uz Gittik, 1959; Merhaba, 1971; Suçlanan Aklanan Yazılar, 1982; Ah Biz Ödlek Aydınlar, 1985; Korkudan Korkmak, 1988; Bulgaristan’da Türkler Türkiye’de Kürtler, 1989; Bir Tutam Aydınlık, 1994; Çuvala Doldurulmuş Kediler, 1995

Gezi:

Duyduk Duymadık Demeyin, 1976; Dünya Kazan Ben Kepçe, 1977.

Taşlama, Antoloji, İnceleme:

Azizname, 1948; Cumhuriyet Döneminde Türk Mizahı, 1973; Leyla ile Mecnun, 1972; Hazret-i Dangalak (2. Azizname), 1992.

Çocuklar için:

Bu Yurdu Bize Verenler, 1975; Borçlu Olduklarımız, 1976

Şiir:

Sondan Başa, 1984; Seviye On Ölüme Beş Kala, 1986; Kendini Yakalamak, 1988; Hoşça Kalın, 1990; Bir Aşk Var Bir de Ölüm, 1992; Sıvas Acısı, 1995.

Söyleşi:

Soruşturmada, 1986; İnsanlar Konuşa Konuşa, 1988; Sora Sora Cennet Bulunu, 1990;Onursal Doktor Olamamanın Büyük Onuru,1993; Bir Dokun Bin Dinle, 1994; Bir Vicdan Davası, 1998.

Aziz Nesin Üzerine Kitaplar:

Çağımızın Nasrettin Hocası, Demirtaş Ceyhun, 1984; Yetmiş Beşinci Yaşında Aziz Nesin, Hazırlayan: Alpay Kabacalı, 1990; Asılacak Adam, Demirtaş Ceyhun, 1994; Gözyaşından Gülmeceye Aziz Nesin, Alpay Kabacalı, 1995; Yaz Babam Yaz, Ahmet Nesin, 1995; Yaşasın Aziz Nesin, Demirtaş Ceyhun, 1995; “Ç” Arkadaşım Aziz Nesin, Müjdat Gezen, 1995;Aziz Nesin’li Fotoğraflar, Ataol Behramoğlu,1996; Aziz Nesin Günleri, Edebiyatçılar Derneği, 1996; Ölümü Hak Eden Ölümsüz Aziz Nesin, Çağdaş Gazeteciler Derneği, 1997; Aziz Nesin Aydınlığı, Öner Yağcı,1997; Gömüyü Arayan Adam, Ali Nesin, 1997.



1 yorum: